Zwiększenie statusu macierzyństwa rozwiązuje problem niskiego przyrostu naturalnego: Niezwykły przypadek Mongolii
(tłumaczenie wątku na X
Od 68 lat, mongolscy przywódcy nadają matkom Order Chwały Macierzyństwa. Podniosło to status macierzyństwa i pomogło wykuć niezwykle pronatalistyczną kulturę. Pro-macierzyńska kultura Mongolii wyróżnia się na mapie dzietności. W ostatnich latach dzietność Mongolii była stale 2-3 razy większa niż sąsiadujących obszarów i od 20 lat rośnie, nawet gdy przyrost naturalny u sąsiadów gwałtownie spada.
Dochód Mongolii jest porównywalny z tym sąsiadów. Jest to kraj zurbanizowane. Wzrost dzietności nie jest również powodowany religijnie: Mongolia jest krajem przede wszystkim buddyjskim i niereligijnym.
Podstawową przyczyną jest status macierzyństwa. W Mogolii sam prezydent wręcza odznaczenie każdej matce czworga dzieci! Mongolskim matkom szóstki dzieci wręczany jest Order Chwały Macierzyństwa pierwszej klasy. Order drugiej klasy dostają matki czworga.
Tutaj nagrodzone matki zstępują po schodach Pałacu Rządowego w Ułan Bator po czerwonozłotym dywanie, na tle posągu Czyngis Chana.
Ceremonie wręczenia orderu odbywają się oddzielnie w dystryktach by otrzymujące go matki dostały więcej uwagi. Z orderem powiązana jest nagroda pieniężna, lecz wynosi ona jedynie 60 dolarów dla matki sześciorga dzieci.
Nagroda jest na tyle ważna, że konsulaty Mongolii wręczają ją też mongolskim matkom za granicą.
Prestiż powiązany z macierzyństwem jest kluczową i niedocenianą siłą napędową przyrostu naturalnego. Przykład Mongolii nie jest odosobniony. Przez uhonorowanie rodziców, Patriarcha Gruzji Eliasz wywołał wyż demograficzny, coś czego w innych miejscach nie są w stanie uczynić hojne zachęty finansowe.
Prestiż jest niezwykle ważny dla większości ludzi i dążymy do niego być może bardziej niż do czegokolwiek innego.
Status pomaga wyjaśnić paradoks polegający na tym, że wraz z bogaceniem się społeczeństw, dzietność zazwyczaj spada. Nawet jeśli bezwzględny dobrobyt wzrósł, życie w bogatym społeczeństwie nie zapewnia wzrostu względnego statusu. W rzeczywistości rywalizacja o prestiż we współczesnym życiu, jak np. edukacja i kariera, bezpośrednio konkuruje z życiem rodzinnym.
Jest to również zgodne z tym, że w kulturach, w których rodzicielstwo ma wysoki status, takich jak podgrupy religijne takie jak Amisze, ultraortodoksyjni żydzi i tradycjonalistyczni katolicy, dzietność może być znacznie wyższa.
Pomaga to również wyjaśnić niezwykłą płodność Anglii i Walii w czasach wiktoriańskich. Królowa Wiktoria, uosobienie epoki, zarówno odziedziczyła, jak i kontynuowała kulturę, która nadawała wysoki status macierzyństwu przez wychowanie dziewięciorga dzieci.